Offerte aanvragen

+32 (0) 488 86 77 65

Offerte aanvragen

+32 (0) 488 86 77 65

Zambia - Een onverwachte ontmoeting op safari

mei
2018

Marloes Zwagerman

Into the wild

Zandwolken stuiven achter ons op. Met een gangetje stuurt onze gids behendig zijn safari-jeep in de schemering over een zandweg in South Luangwa National Park, hét wildlife paradijs van Zambia. Manshoge gele grashalmen omlijsten het pad dat voor ons ligt. Voor de duisternis intreedt, probeert gids John ons in de richting te brengen van een leeuwenfamilie. Dan stopt onze zoektocht abrupt.

Jeepsafari in Zambia

Vanuit het gras doemt een onverwachte gast op. Er is geen twijfel over wie deze plotselinge verschijning is. Al is het maar om het simpele feit dat dit volwassen luipaard op zijn dooie gemak het schijnsel van de koplampen kruist. John wist perfect de balans te houden tussen tempo houden en de maximum snelheid van het nationale park te respecteren, en brengt de jeep soepeltjes tot stilstand. Het kon niet beter, want hier is het gras net iets minder hoog en minder dicht. Ongemerkt heeft de duisternis de schemering verdreven. Het valt me nu pas op. John pakt zijn zoeklamp. Hij wijst de rode lichtbundel precies onder het roofdier, om ergernis te voorkomen (het blijft een kat hé).

Luipaarden in South Luangwa

Het dier met zijn prachtig gevlekte vacht stapt rustig en volledig in control over ‘zijn’ domein. John vertelt over de luipaardenpopulatie in South Luangwa in dit deel van het park, en hoe hij ziet dat het dier de duisternis in zijn voordeel gaat gebruiken op zoek naar een prooi. Het geklikt van de camera’s is het enige dat de krekels en het ruisen van de grassen overstemt. We zijn het enige voertuig in dit verlate deel van het park onze en genieten van deze exclusieve sighting, alleen voor de zes mensen (en gids) in onze jeep. Het lijkt of het luipaard er naar een paar prachtige poses tussen het halfhoge gele gras genoeg van heeft. Maar John kent de bush en zijn inwoners goed. Hij wacht, rijdt dan iets vooruit, stuurt bij en stopt de motor. Muisstil wachten we, niemand lijkt te durven bewegen. De gele kop met zwarte vlekken doemt nog eens op uit het struikgewas, een laatste toegift voordat hij definitief verdwijnt in de nacht.

John start de motor en we rijden terug naar het kamp. Waarschijnlijk staat het diner al voor ons klaar. De leeuwen zijn we totaal vergeten.

Jouw reis op maat?

Neem contact met ons op voor meer informatie.