Sur La Iri
Sur La Iri
Bij giraffen denken de meeste mensen aan vriendelijke reuzen die gestaag over de savanne schrijden. Deze op het eerste oog kalme dieren zijn niet alleen vanwege hun lengte uniek. Wist je bijvoorbeeld dat hun nek anatomisch niet veel verschilt van de mens? En dat ze hun eigen ‘vingerafdrukken’ hebben die ieder dier uniek maakt?
Wij hebben de elf meest opmerkelijke feiten over de bedreigde giraffe op een rij gezet:
Giraffen zijn 's werelds hoogste zoogdier. Een volgroeide mannelijke giraffe kan tot 5,9 meter hoog worden, waardoor ze makkelijk de hoogste bladeren van hun favoriete acaciabomen kunnen opeten. Om het bloed tot die hoogte te kunnen pompen hebben ze een groot sterk hart nodig dat tot wel 25 kg kan wegen.
Wist je dat giraffen nauwelijks slapen? Giraffen staan het grootste deel van de dag rechtop en terwijl ze staan, slapen ze soms. Giraffen slapen het minste van alle dieren. Ze slapen zo'n 5 minuten per keer en dat zo'n 6 tot 15 keer per dag. Zelfs dan slapen ze niet heel diep en zullen alles nog kunnen horen en hebben altijd 1 oog open.
In tegenstelling tot de meeste zoogdieren, kan het een uitdaging zijn om op het eerste gezicht een mannetjesgiraffe van een vrouwtjesgiraffe te onderscheiden. Afgezien van het voor de hand liggende, is er echter nog een andere manier om een mannelijke giraffe van een vrouwtje te onderscheiden. Beide geslachten hebben hoorns: de bovenkant van de hoorns van de mannetjes is echter wit omdat ze door het vechten geen haar op hun hoorns hebben. Vrouwtjes hebben wel een bos haar bovenop hun hoorns.
Je zou verwachten dat giraffen veel meer nekwervels hebben dan mensen. MAAR giraffen hebben slechts zeven wervels in hun nek, dat is hetzelfde aantal wervels als mensen. Giraffewervels kunnen echter tot tien centimeter lang zijn, terwijl een gemiddelde menselijke wervel minder dan 2 cm is.
Giraffen staan bekend als 'zachte reuzen' omdat het erg rustige dieren zijn. Ook al zijn ze een van de grootste zoogdieren, hun persoonlijkheid is meestal volgzaam en mannetjes zullen alleen tijdens de paartijd met elkaar vechten. Ondanks dat je dit regelmatig in documentaires en filmpjes ziet, vechten giraffen zelden. Mannetjes vechten door hun nek te vergrendelen en te zwaaien, terwijl ze ook naar voren en naar achteren trappen, wat een waar spektakel is om te zien.
Giraffen hebben een tong die wel 45 cm lang kan worden! Ze voelen ermee aan de takken van hoge bomen, waarvan de meeste doornige acacia’s zijn. Een extra lange tong helpt de giraffe om rond deze doornen te manoeuvreren om de bladeren te krijgen die ze willen zonder zichzelf te prikken.
Net als zebra's, luipaarden en cheeta's, zien geen twee giraffevlekken er hetzelfde uit. Elke giraffe heeft geheel unieke plekjes. Er zijn tien ondersoorten van giraffen, sommige donkerder van kleur en sommige lichter, maar geen enkele met exact dezelfde markeringen of vlekken. En elke ondersoort heeft zijn eigen leefgebied En deze vlekken zijn de perfecte camouflage als ze in de schaduw van een boom staan.
Heb je ooit een giraffe zien drinken? Het is een nogal komisch en tegelijk indrukwekkend gezicht. Hoewel ze een lange nek hebben, is deze nog te kort om de grond te bereiken. Dus om uit een drinkplaats te drinken, spreid de giraffe zijn twee voorpoten uit elkaar, zodat zijn nek genoeg ruimte had om naar de grond te komen om te drinken. Gelukkig hoeven ze zich niet vaak in deze ongemakkelijke positie te bevinden. Giraffen drinken slechts om de paar dagen, omdat ze het meeste water en de voedingsstoffen die ze nodig hebben, halen uit de gemiddeld 60 kg bladeren die ze elke dag eten.
Na de olifant met 18 tot 22 maanden draagtijd, is de giraffe niet veraf met 15 maanden. Babygiraffen zijn bij de geboorte al bijna 2 meter en staan al binnen 5 minuten na de geboorte rechtop.
Dit betekent dat hij beide poten aan één zijde tegelijkertijd optilt bij het lopen. Eerst zet hij de twee linker poten, dan de twee rechter poten. Deze gang is vrij zeldzaam onder dieren. Hij kan zich op deze manier vrij snel uit de voeten maken: al galopperend kan een giraffe een snelheid van 60 km/h bereiken.
Tot in de jaren 1600 werden ze camelopardalis genoemd. Camelopardalis is (in het Latijn) een samensmelting van kameel en luipaard. Veel mensen die hadden nog nooit een giraffe in het echt hadden gezien dachten dan ook dat het dier eruit zag als een samensmelting van deze twee dieren. Dit klopt natuurlijk niet, de giraffe is qua uiterlijk niet of nauwelijks veranderd. Later is de Latijnse naam verbasterd tot kameelpaard, zoals ze nu in het Zuid-Afrikaans nog genoemd worden.
Neem contact met ons op voor meer informatie.